ερωτοκόμος

ἐρωτοκόμος, ὁ, ἡ (Μ)

ο προστάτης, ο οδηγός των Ερώτων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < έρως, -ωτος + -κομος < κομώ «φροντίζω, περιποιούμαι» (πρβλ. ανθοκόμος, δασοκόμος, δενδροκόμος κ.ά.)].